W naszej szkole 26 marca odbyły się zawody w piłkę koszykową. Zaszczyciły nas szkoły podstawowe z naszej gminy: Żarówka i Janowiec. Uczniowie naszej szkoły zajęli I miejsce. 

,,Kopciuszek”  w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w  Dulczy Wielkiej - czyli o aktywizacji rodziców.

Na  problem deprecjonowania zależności rodzic- nauczyciel zwraca uwagę Zespół Szkolno-Przedszkolny w Dulczy Wielkiej, który postanowił rozpocząć proces aktywizacji rodzica. Pierwszym działaniem w kierunku zacieśnienia współpracy była organizacja spektaklu pt. Kopciuszek, w którym w rolę baśniowych postaci wcielili się Rodzice oraz Grono Pedagogiczne. Premiera spektaklu odbyła się 13 kwietnia 2018 r. w budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Dulczy Wielkiej i zgromadziła ponad 250 widzów. Inicjatorkami i jednocześnie reżyserkami przedsięwzięcia były nauczycielki -  Agnieszka Sabaj i Bernadeta Niemczura- panie, które na co dzień pracują w Samorządowym Przedszkolu w Dulczy Wielkiej.

Odtwórczyniami głównych ról były Macocha- Diana Dudek, Kopciuszek - Renata Siembab, Siostrzyce - Joanna Wolak i Agata Kokoszka, Wrożka - Agnieszka Galary Dworzanie - Marzena i Marek Żala, Martyna i Damian Skrzyniarz, Natalia i Rafał Ziobroń, Ewelina i Janusz Kij w roli Ochmistrza, Agnieszka i Sławomir Sabaj, Bernadeta i Dariusz  Niemczura, Królewicz - Mirosław Ryba, Król - Anna Mieszkalska, Królowa- Agnieszka Snuzik, narrator Marzena Bielat.

Na kartach swojego dzieła Refleksje Janusz Korczak postawił przed sobą niebanalne pytanie: Czy dobrze jest być dzieckiem? Odpowiedział niepewnie: Tak sobie. Niebardzo. Nie wiem. Zapomniałem. Widzowie spektaklu byli świadkami niezwykłej przemiany dorosłych w dzieci. Rodzice- aktorzy przyznają, że udział w przedsięwzięciu i postawienie się w roli swoich pociech pomogło im odświeżyć pamięć o tym, jak to dawniej było. Partycypacja w projekcie pozwoliła im odpowiedzieć na pytanie, które przed laty zadał sobie Janusz Korczak: Czy dobrze jest być dzieckiem?

Dyrektor Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Dulczy Wielkiej Agnieszka Snuzik podsumowała spektakl następującymi słowami:

Mamy nadzieję, że ta niefrasobliwa radość, śmiech przepełniający mury tej szkoły i wreszcie choćby chwilowe wyzbycie się trosk, której Państwo dziś doświadczyli, pozwoli Wam przypomnieć sobie dobre szkolne lata spędzone w szkole, czas, kiedy nie mierzyliście czasu wprost przeciwnie do tego, co robił Kopciuszek na swoim balu.

Sądząc po reakcji publiczności, niniejsza inicjatywe możemy zaliczyć do grona dobrych praktyk, które warto naśladować. Mamy nadzieję, że Kopciuszek to dopiero początek procesu zacieśniania współpracy szkoły z rodzicami. Wśród zainteresowanych krąży pogłoska, że kolejnym spektaklem będzie adaptacja bajki Nowe Szaty Cesarza. Jak na razie poszukiwany jest odtwórca głównej roli męskiej… :)

 Aleksandra Snuzik

Pan Marek Midura opowiedział dzieciom o  życiu pszczół, ich pracy i zwyczajach oraz znaczeniu w przyrodzie. Dzieci mogły z bliska obejrzeć przyrządy pszczelarza (ubranie, dymkę, ramkę), produkty wytworzone przez pszczoły (pyłek, mleczko, węza pszczela) oraz różne rodzaje miodu. Spotkanie z pszczelarzem poszerzyło wiedzę dzieci na temat szeroko pojętego pszczelarstwa oraz umożliwiło bliski kontakt z produktami stworzonymi przez naturę. Pan Marek opowiadał z pasją o swoim hobby.

W dniu 21 marca w naszej szkole odbyło się uroczyste powitanie Wiosny. Chociaż zima jak na razie nie chce odpuścić!!

Na początku obejrzeliśmy występ przygotowany przez dzieci z oddziału przedszkolnego - ZERÓWKI, następnie wysłuchaliśmy piosenki  w ich wykonaniu.

Tego dnia każda z klas ubrała się w barwny strój - żółty lub zielony. Odbył się konkurs na MARZANNĘ - kukłę słomianą symbolizującą zimę. Jurry po burzliwych obradach jednogłośnie stwierdziło, że wszystkie Marzanny są starannie wykonane. Ogłosiły że wszystki prace zajęły I MIEJSCE  

GALERIA

Uczniowie naszej szkoły każda klasa zrobiła swoją MARZANNĘ. Marzanny brały udział w konkursie na najładniej wykonaną kukłę. Nastepnie udali się z nimi nad nasz potok Jamnicę.

Topienie marzanny – skąd się wziął ten zwyczaj?

Wiosna to najbardziej oczekiwana pora roku. Srogie mrozy i opady śniegu wreszcie odchodzą w zapomnienie, a cała przyroda budzi się do życia. 21 marca czyli pierwszego dnia kalendarzowej wiosny utarł się zwyczaj topienia marzanny. Oprócz Polaków obrzęd ten obchodzą także Czesi i Słowacy.

Skąd wywodzi się zwyczaj topienia marzanny?

Historycy sprzeczają się co do genezy tego znanego obrzędu. W swoich dziełach marzannę wspominał Jan Długosz, który uosabiał w niej polską boginię, a sam zwyczaj wiązał z przyjęciem przez Polskę chrześcijaństwa. Badacze historii głoszą też tezę, wedle której topienie słomianej kukły miało odpędzać morowe powietrze, którzy ściągnęło w średniowieczu na Europę zarazę. 

Obrzęd topienia marzanny odbywał się w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, którą zwykło nazywać się Białą, Czarną lub Śmiertną. Mieszkańcy miast wieszali kukłę na kiju, ścinali głowę, rozrywali ją na strzępy, a następnie palili lub topili. Jeśli podczas rytuału ktoś z uczestników upadł lub potknął się, odczytywano to jako zły zwiastun.

Co symbolizuje marzanna?

Kukłę, którą topimy 21 marca, zwykło nazywać się marzanną. Historia tej słomianej lalki sięga czasów Słowian Zachodnich i wiąże się z boginią słowiańską, która symbolizowała zimę i śmierć. Historycy przywołują wiele imion wspomnianej bogini. Oprócz marzanny określa się ją także takimi nazwami jak mora, morana, marenka, śmiertka, śmiercicha. Niektórzy badacze dopatrują się w niej demona, a nie bogini. 

Niezależnie od imiona, kukła ta niosła ze sobą określoną symbolikę. Uosabiała wszystkie nieszczęścia, nie tylko zimę i choroby. Zwykło przyjmować się, że wszystko co złe tkwiło w tej słomianej lalce. Aby wyzbyć się całego nieszczęścia kukłę topiono bądź palono. Słomianą lalkę ubierano w białe płótno. Na Śląsku lalce zakładano na głowę wianek i pleciono warkocze ze wstążkami. 

Magiczny wydźwięk tego obrzędu współcześnie nie wzbudza powszechnej aprobaty. Za rządów ministra edukacji Romana Giertycha wpłynął nawet wniosek o wprowadzenie zakazu topienia marzanny przez uczniów. Pomimo tego typu sygnałów zwyczaj topienia marzanny zachował się w większości polskich szkół. Kojarzony jest jednak z zabawą z okazji nadejścia wiosny, a nie magiczną symboliką wygnanego zła.

Byliśmy na lodowisku w Dębicy...

... odbył się bal karnawałowy

Mimo, że styczeń jest zimowym miesiącem, pełnym chłodnych dni, są takie dwa dni, jedyne dwa dni w roku, kiedy każdemu robi się cieplej na sercu, bo przecież jest to święto naszych kochanych babć i dziadków. W Szkole Podstawowej w Dulczy Wielkiej zapraszanie babć i dziadków na uroczystość z okazji ich święta jest tradycją na stałe wpisaną w repertuar imprez przedszkolnych i klas I - III.  Święto Babci i Dziadka to dzień niezwykły, nie tylko dla dzieci, ale przede wszystkim dla babć i dziadków. To dzień pełen uśmiechów, wzruszeń, łez i radości.

23 stycznia 2018 roku uczniowie klasy IV wybrali się z panią Alicją Bawoł - wychowawczynią i panią  Beatą Wrzesień do  Teatru "Maska"  w rzeszowie, gdzie mieli przyjemność uczestniczć w przedstawieniu tteatralnym "Akademia Pana Kleksa", które zostało zrealizowane na podstawie lektury Jana Brzechwy. Ten familijny spektakl opowiada o niezwykłej szkole Ambrożego Kleksa, w której nauka jest przyjemnością i niesamowitą przygodą. Kolorowy i roztańczony musical był dla wszystkich uczestników niezapomnianą podróżą do świata wyobraźni.

Dnia 21 grudnia 2017, jak co roku, w naszej szkole odbyło się wspólne kolędowanie przygotowane przez uczniów klas 0 - VII.  pod opieką pani Alicji Bawoł, Beaty Wrzesień, Marty Kocik, Anny Święch i Marka Midury.

W atmosferę świąteczną wprowadziło wszystkich wspólne śpiewanie  kolęd i pastorałek. Cała szkoła otzrymała śpiewniki przygotowane przez uczniów pod opieką pani Alicji Bawoł. Po wspólnym kolędowaniu wszyscy udali się do klas wraz z wychowawcami aby wziąć udział w klasowych wigiliach.